Volle maan

Ik loop met mijn tante over straat. Het is donker. Ik pak haar hand. Zij vertelt mij over Amsterdam. Waar ze woont. Over haar studie. Ik weet niet waar we naar toe gaan. Opeens wordt het lichter. We kijken allebei omhoog. Ik zie de maan. Een volle maan. Zij komt achter een donkere grijze wolk vandaan. Mijn tante ziet de maan ook. Ze kijkt me aan. Ze pakt mijn hand nog wat steviger vast. En ze vertelt me dat de maan van goud gemaakt is. Ik lach en ik weet dat het niet waar is. Toch maakt het me blij. Ze gaat door met vertellen. Ze legt me uit dat er met volle maan altijd bijzondere dingen gebeuren. Dat geloof ik wel. Ik lach weer. En ik voel haar hand. Ik voel me blij.

Mijn overgrootoma en ik zitten op de bank. Het is een bijzondere dag. Want er is een maansverduistering. Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Mijn overgrootoma wel want zij is al oud. Ze heeft speciaal voor mij een stukje glas zwart gemaakt. Met roet. Ik weet dat er ook speciale brilletjes zijn. Maar die hoef ik niet. Een stukje glas met roet is beter. Als het zover is, kijken we omstebeurt naar de maan. Er is een hapje uit de maan. Het is een mooi gezicht. Mijn oma schenkt appelsap in een beker met een bloem erop. We zijn samen. Ik voel me blij.

Mijn vriend en ik lopen over straat. Ik ben 9 maanden in verwachting. Het is nacht. De maan schijnt. Het is een mooie gele volle maan. We mijmeren samen. Over hoe het zal zijn. Als ouders. Hoe zullen we worden?  Kunnen wij wel een kind opvoeden? Wat voor kind zal het zijn? Wordt het een jongen of een meisje? Ik loop traag. En ik kijk weer naar de maan. Misschien gebeuren er bijzondere dingen.  Ik voel me blij.

Mijn vader belt me. Het is volle maan. Ik ben in verwachting van mijn tweede kind.
"En?"  vraagt hij, "gaat het vandaag nog gebeuren?"
"Nee pap, dat denk ik niet, anders was het  wel begonnen."
"Vorige keer was je toch ook met volle maan bevallen?"
"Ja, dat klopt maar deze keer? Nee, ik denk het niet."
"Ok."
 En we babbelen nog wat verder over koetjes en kalfjes. Ik leg de telefoon weer neer. En ik ga pizza maken. Ik kneed het deeg en rol het uit. Tot ik een steek voel. Ik probeer de steek te negeren. Het lukt niet. Drie uur later is mijn tweede dochter er.
Ik voel me blij.