Theeleut of koffieleut

"Wat willen jullie drinken, thee of melk?"
Elke ochtend stel ik deze, in feite, retorische vraag aan mijn dochters.
Want ik hoop dat ze op een ochtend "Thee, mama!" gaan zeggen.
Maar het is dus altijd melk. Terwijl ik zo van thee houd.
Ik heb het wel geprobeerd, ze van thee te laten houden. Vruchtenthee met veel suiker gegeven. Maar tot nu toe is alleen de oudste wel eens bereid het te proberen. En dat terwijl ik als kind juist het liefst thee dronk. Ik kan me goed herinneren dat ik op de basisschool thee mee kreeg in een drinkbeker. Thee met suiker. Op school dronk ik deze thee koud. En ik vond dat heerlijk.´s Morgens maakte mijn moeder bij het ontbijt  een beker slobberthee voor ons. Gewone thee met 2 scheppen suiker en wat koud water erbij zodat we het lekker makkelijk weg konden slobberen.

Koffie dronk ik niet. Al vond ik het wel heerlijk om koffie te zetten voor mijn ouders. Ik genoot zo van de geur van koffie als ik het Douwe Egberts koffieblik opende. Ik weet nog dat ik het zo vreemd vond dat ik iets wat ik zo lekker vond ruiken, zo vies vond smaken. Dat was niet logisch. Ik heb regelmatig een slokje koffie genomen van mijn ouders maar kon aan de bittere smaak niet wennen. Dus zette ik maar koffie voor ze. Zes grote scheppen koffie en een snufje zout. Dat was het perfecte recept voor een pittig bakje koffie.

Pas later ontdekte ik dat mijn ouders geen koffieleuten zijn maar koffiedrinkers. Zij drinken echt heel sterke koffie. Mijn vader zei regelmatig gekscherend dat een hoefijzer moet kunnen drijven in de koffie, pas dan is de koffie sterk genoeg. Waarschijnlijk verklaart dat ook waarom ik hun koffie zo bitter vond.

Toch is het wel enigszins goed gekomen tussen koffie en mij. Toen ik begon te studeren ontdekte ik cappuccino en dat vond ik best lekker. Mits het een cappuccino was met veel melk. In die tijd kwamen er ook steeds meer koffieketens in Nederland. En werd een koffie met veel melk gewoon. Ik drink nu het liefst een latte macchiato.

Nog steeds moet ik de dag beginnen met een kop thee. Het liefst gewone thee. Pas als ik een kop thee opheb, kan ik enigszins functioneren. En na die kop thee moet ik binnen twee uur een latte macchiato hebben gedronken. Pas dan kan ik enigszins nadenken. En dan hebben we mijn dagelijkse rituelen wel gehad. Een kop thee en twee uur later een kop koffie.