Krokusvakantie

Vroeger op de basisschool waren de jaargetijden tenminste duidelijk. Dat kwam niet door het weer. Hoewel dat in mijn herinnering toen ook altijd braaf deed wat het hoorde te doen. Het kwam door de plakwerkjes en de gedichtjes.

Elk jaar aan het begin van de lente maakten we een lentegedicht. Elk jaar liepen er lammetjes in de wei, legden de vogeltjes een ei en waren de mensen blij. Dat was tenminste duidelijk. En elk jaar maakten we in de weken voorafgaand de krokusvakantie een blauw druifje, een narcis en een sneeuwklokje. Het blauw druifje werd gemaakt van blauw crêpepapier. Daar draaide je kleine bolletjes van en plakken maar. De narcis maakte je van een geel geverfd stuk eierdoos. En het sneeuwklokje plakte van je stukjes papier. De knutselwerkjes waren leidraad voor de seizoenen. En dat vond ik rustgevend.

Toen ik kinderen kreeg, nam ik mezelf voor, met hen ook weer te gaan knutselen. Want in mijn jeugd leek de tijd langzamer te gaan. En dat heb ik jaren aan die knutselwerkjes gekoppeld. Ik dacht als ik weer ga knutselen, gaat de tijd vanzelf langzamer. Ik weet nu uit ervaring dat dat zo is. Knutselen met kinderen die daar nog niet zo aan toe zijn, zeg maar kinderen van 2 jaar, is ronduit frustrerend. En absoluut niet rustgevend. Toen dochter één voor het eerst haar blauwe druifje maakte, zaten de balletjes overal behalve op het papier. Haar handen waren blauw, haar stoel was blauw, het behang was blauw en de tafel was blauw. Ik was uren bezig het weer schoon te krijgen. Die uren leken wel dagen te duren. De tijd leek inderdaad langzamer te gaan.

Knutselen met kinderen die er wel aan toe zijn, zeg maar kinderen vanaf 4 jaar is ook niet rustgevend. Als ze bezig zijn, wel hoor, maar voordat ze aan de slag gaan. Dan moet je eerst een hele discussie voeren over dat er nu blauwe druifjes gemaakt moeten worden. En daar zijn de meiden het dan niet mee eens omdat zij vinden dat er tulpen gemaakt moeten worden. Want die zagen ze in de Albert Heijn. Dus...

Dus... laat ik de knutselwerkjes tegenwoordig maar over aan school. Blauwe druifjes, narcissen en sneeuwklokjes heb ik nog niet gezien. De knutselwerkjes zijn tegenwoordig net als het weer. Volkomen onvoorspelbaar.