Nomen est Omen

B.M.W. Berendina Margaretha Wilhelmina. Zo zou ik geheten hebben als mijn vader en mijn oma hun zin hadden gekregen. Gelukkig heb ik ook nog een moeder.

Het werd Barbara Margaretha Aline. B.M.A. Mooie namen. Ik ben vernoemd naar mijn oma's en mijn moeder. De moeder van mijn vader heette Baartje wat ze zelf een vreselijke naam vond. Iedereen noemde haar Miep. Ze vond het ontzettend leuk dat ik naar haar vernoemd ben. Ik kreeg dan ook iets meer cadeautjes dan de andere kleinkinderen. En dat vond ik weer ontzettend leuk.

Mijn middelste naam komt van mijn moeder, eigenlijk weet ik niet of zij vernoemd is, ik zal het haar eens vragen. Het is voor mij een dierbare naam, want niet alleen mijn moeder en ik dragen deze naam, ook mijn zusje en mijn middelste dochter. Mijn derde naam komt van de moeder van mijn moeder. Helaas heb ik haar nooit gekend. Pas werd me verteld dat ik op haar leek. Dat zou wel bijzonder zijn.

Nomen est Omen: de naam is een voorteken. De betekenis van mijn namen heb ik weleens opgezocht. Barbara betekent vreemdeling of in het buitenland geboren. Margaretha parel. En Aline vrouwe van edele gestalte/aard. Een vreemdeling is bijzonder, een parel eveneens en een vrouwe van edele gestalte ook. Ik ben bijzonder. En dat klopt. Ik kan bijzonder wantrouwig, bijzonder zeikerig en bijzonder teleurgesteld zijn. Gelukkig voel ik me ook vaak bijzonder blij, bijzonder ruimdenkend en bijzonder gelukkig. Eigenlijk heel gewoon dus.

Soms zou ik wel iets meer moed willen hebben of wat meer een leiderfiguur willen zijn. Als mijn moeder niet zo eigenwijs was geweest, had ik misschien wel een multinational gerund. Want met namen als Berendina, zo moedig als een beer en Wilhelmina, wilskrachtige leider, was me dat vast gelukt. Maar dan was ik lang niet zo bijzonder als ik nu ben. Nomen est omen.