Madelief en Zilvertje

"Mama, je moet de kast niet dicht doen hoor!"
"Hoezo niet?"
"Nou, daar staan Madelief en Zilvertje.."
"Madelief en Zilvertje, wie zijn dat?"
"Dat zijn mijn paarden mama. Madelief is een groot paard en Zilvertje is een baby paardje."
"Oh, ja, ik zie ze. Wat hebben ze lieve snoetjes.."
"Ja, hè, mama, maar je weet wel, paarden hebben hoofden hè."
"Ja, dat is ook zo. Ik vind ze ook heel mooi...wit?"
"Ja, ze zijn wit maar Madelief heeft een zwart vlekje op haar neus"
"Oh, ja daar.."
"Ja, daar mama.."
"Hebben ze wel genoeg te drinken?"
"Ik heb toch een kraan op mijn kamer, mama. Ik kan zo een bakje water voor ze neerzetten."
"Oh, ja, dat was ik even vergeten."
"Het zijn de liefste paarden op de wereld."
"Dat geloof ik graag. Gaan ze morgen mee naar school?"
"Nee, mama, paarden mogen toch niet naar school."
"Oh, ja, nou dan geef ik ze nog maar een lekkere knuffel."
"Ze zijn zacht he.."
"Ja, dat zijn ze inderdaad. Welterusten lieverd."
"Welterusten mama."