Phrasal verbs part 5

Still very busy with everything except Phrasal verbs. :-(

Phrasal Verbs Part 4

I do not feel like writing today. So I tried to draw some pictures myself.
The topic today is phrasal adjectives. Not too difficult.
In the picture you will see how they look like.
Other phrasal adjectives are: off-putting, watered-down, go-ahead, forthcoming, live-in, foldaway, built-in and probably many more...

Phrasal Verbs Part 3

I write this blog to increase my knowledge about phrasal verbs.
If you are not really interested into it, it can be a bit boring. Sorry!
But I will try to find as many nice pictures as I can about phrasal verbs to lighten up the heavy stuff.
Most of the pictures I will use, I have found on English is fun, a handy page on Facebook.

Yesterday I forgot to inform you about the place of the preposition of a phrasal verb.
As you might hopefully remember a phrasal verb consists of a verb and a prepostion.
In many cases, the particle may come before or after the object.

The teacher marked two students down/ marked down two students because they answered the wrong question in the exam. (example from the book English Phrasal verbs in use - advanced)

If the object is very long the object usually comes after the particle. And when the object is a personal pronoun (like I, you, he, she, etc.) the particle always comes after the pronoun (I'll take you out).
Ofcourse some exceptions exist: look for, look after, contend with, etc. These verbs must have the object after the particle even if it is a pronoun. (I will look after him)

Ok that was the dull part. Now some funny stuf.
Probably you know these words:

standby        
back-up
onset
input
overkill
make-up

These words are called phrasal nouns. It is actually a verb combined with a particple. Some such nouns have a corresponding phrasal verb others do not. (There is no verb to kill over, but there is a verb to stand by).

The difficulty with phrasal nouns can be the use of a hyphen (-). If the noun starts with the particle, then the phrasal noun is never written with a hyphen (like: input). If the particple comes second, then there is sometimes a hyphen between two parts of the phrasal noun (especially if that particle is in or up).

Some phrasal nouns are not so familiar. Have you ever heard of:

stowaway                                                  
letdown                                                     
knockabout 
walkout

This is all for today.

 

 

                                              

Phrasal Verbs Part 2

According to my sister phrasal verbs are more common in Dutch than in English.
She is very smart so she must be right.
Probably it would be more difficult for an English person to learn Dutch phrasal verbs than the other way around.

Some phrasal verbs take an object (you call them transitive, this is a grammatical term).
Like: She tied her hair back so she could work better.
The phrasal verb is tie back, the object is her hair.
Other phrasal verbs do not take an object and you call them intransitive.
For example: In the winter the lake froze over.


And this is all about phrasal verbs now..

Phrasal Verbs Part 1

First of all I'm curious who will read this. Hopefully nobody..
I want to write posts in English but I don't feel comfortable about it.
I feel insecure about my English; the grammar, the vocabulary and so on... 

The reason I want to write in English is that failed my Phrasal verbs test.
It is the first test in this year I did not get through.
I know I should have pored over my Phrasal book more often.

Therefore I made a decision; I will post  a small piece about phrasal verbs everyday.
By this way I will learn them hopefully by heart. And hopefully I will sail throught the test next time.

This is what the book says about Phrasal verbs:
" Phrasal verbs are extremely common in English. They are found in a wide variety of contexts. You may have noticed them in songs, for example  I'll get by with a little help from my friends, Roll over Beethoven, Get up Stand up and Knock me down. Phrasal verbs are verbs that consist of a verb and a participle ( a preposition or an adverb). Try to think positively about them."

This is my opion about Phrasal verbs:
"Thinking positively about phrasal verbs? Wake up and smell the coffee! Phrasal verbs are extremely boring to learn by heart."

Surrounded by books

Mijn leukste bijbaan was mijn baan in een boekhandel. Ik vond het heerlijk om 'surrounded by books' te zijn, zoals ik het toen altijd noemde. Nooit vond ik het vervelend om naar mijn werk te gaan. Ik genoot van elk klusje. Het kaften van boeken, boeken uit dozen halen, het tellen van boeken, het verkopen van boeken en natuurlijk het adviseren van boeken. Ik zou zo weer terug willen......

Een lievelingsboek heb ik daarom niet echt. Ik houd eigenlijk gewoon van alle boeken. Kleine boeken, grote boeken, dikke en dunne boeken, mooie boeken, lelijke boeken, boeken die goed geschreven zijn, boeken die slecht geschreven zijn, kinderboeken, boeken voor volwassenen, boeken met plaatjes, boeken met heel veel kleine lettertjes... alles staat er wel in mijn kast. En allen zijn ze me lief. Want door al die boeken kan ik me 'surrounded' voelen en dat vind ik een geweldig gevoel. Heel veilig.

Ik zou mijn boeken wel weer willen lezen zoals ik ze als kind las. Overweldigd worden door een spannend verhaal. Toevallig herlees ik nu mijn lievelingsboeken uit mijn jeugd, de boeken van Thea Beckman. En hoewel ik geniet van de historische weetjes merk ik ook dat ik ouder en kritischer geworden ben. Dat ik me een beetje erger aan de vlakke karakters en de voorspelbare verhaallijn. En dat vind ik eigenlijk best jammer.

Een lievelingsboek heb ik dus niet. Wel lievelingsherinneringen. Aan prachtige boeken.

Shit en Sugar

"Shit" was lang geleden een populair woordje van me. "Dat is echt shit" of "Shit, dat lukt niet", zei ik regelmatig. Ik vond "Shit" een acceptabele krachtterm. Echt vloeken deed ik alleen in situaties van totale onmacht, zoals je teen keihard tegen een drempel stoten of met een mes diep in je vinger snijden. "Kut", vond en vind ik vrouwonvriendelijk en probeerde ik zo min mogelijk te zeggen. Het smijten met ziektes zoals tering, pokken of kanker was nooit my cup of tea.

Maar toen ik 7 jaar geleden in verwachting was, begon ik toch over dat "Shit" na te denken. Om een kind van 1,5 nou shit te horen zeggen vond ik niet echt kunnen. Maar de verschrikkelijke vervanging "chips" kreeg ik helemaal niet over mijn lippen. Mensen die chips als krachtterm gebruiken, doen dat ook als ze per ongeluk hun teen stoten. "Driemaalchipsjes aan toe", zeggen ze keurig. En als ik vloek, wil ik het goed doen. Als ik echt moet vloeken, wil ik het liefst godverren. Dat komt volgens mij door de G-klank die komt er dan zo lekker uit. Maar aan de andere kant voel ik me na 10 godverdommes altijd schuldig. Alsof ik iets heel onkies heb gedaan.

Potverdriedubbeltjs past niet bij me. Te braaf. Kut ook niet. Te asociaal. Opeens hoorde ik mensen Sugar zeggen. En ik wist het meteen. Dat woord mijn nieuwe vloekwoord. Sugar kan altijd. Sugar is eigenlijk nog beter dan shit. Ten eerste het is een Engelse term en vraag me niet waarom maar in het Engels klinkt het eigenlijk altijd beter. Shit klinkt beter dan schijt, fuck beter dan neuken en sugar dus ook veel beter dan suiker. Verder zit er in Sugar zo veel. De twee lettergrepen komen er heerlijk uit. Probeer het maar eens. SU-GAR! Het klinkt niet zoet, het klinkt stoer en het klinkt ruig. Anders had Mick Jagger er ook nooit een lied over kunnen schrijven.

Dus als ik vloek, doe ik het zoetjes SUGAR, SUGAR, SUGAR krachtiger dan driedubbelesuikerklontjes nog aan toe zeg.. En ik hoef me er niet zo schuldig over te voelen..