Bloemen heb ik nooit gekregen
van de man die ik begeer,
waarschijnlijk is hij te verlegen,
en doet plukken zijn hartje zeer.
Hij zegt, ik kan er niet tegen,
zo'n bloempje van wortel ontdaan,
het is zo onnatuurlijk en zo kwetsbaar,
en het is ook niet humaan.
Liever neem ik je mee naar een weide
vol met bloemen in allerlei kleuren
en terwijl wij ons daar vleien,
raken we overmand door alle geuren,
Daar kan ik je schoonheid tonen,
van een bloempje in de knop,
en hoe prachtig een bloem kan tonen,
voor een vlinder die er stopt.
Dus voor mijn geen vaas met bloemen,
geen roos, geen tulp of lelie in mijn huis,
ik zie enkel buiten bloemen bloeien
en daartussen voel ik me thuis..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten