Dit wordt niet mijn honderdste bericht

Pfff.. ben ik net terug van een avondje Leefstijl op school. Ik had me voorbereid op een ontspannen avondje. Begint de spreker over 'Zelfbeeld' en dat alles wat je tot nu toe bereikt hebt overeenkomt met je eigen zelfbeeld. Kortom als je vindt dat je een te laag salaris hebt, heeft dat te maken met je zelfbeeld op dat punt. Als je huwelijk niet goed is, ligt dat aan je zelfbeeld.

Ik vind het allemaal erg kort door de bocht. En dat meldde ik de spreker ook. Lachend zei ik erbij dat dat vast aan mijn eigen zelfbeeld zou liggen. Vraagt hij me te midden van al dat publiek of ik tevreden ben over mijn eigen zelfbeeld. Ik was letterlijk met stomheid geslagen. Er kwam geen woord uit mijn mond. Omdat ik niet wist wat ik moest zeggen. Er kwam zeker geen luid en duidelijk "Ja hoor" uit. Ik voelde alleen maar het bloed naar mijn hoofd stijgen. De spreker maakte er een grapje van. Maar bij mij deed het alleen maar AUW!! Ik heb de rest van de avond niet meer naar die man geluisterd.

Ik wilde het hebben over de honderdste schrijfopdracht van het Citatenmuseum. En dat ik die niet gehaald heb. Nog niet. En dat ik het superstoer vind dat mijn nicht het wel gehaald heeft. Maar ergens is een oude wond opengereten. En kan ik alleen maar denken aan mijn zelfbeeld. En of ik er wel tevreden over ben.