Sommige mensen noemen complimenten cadeautjes. Ik krijg altijd een beetje jeuk als ik dat hoor. Waar dat nu precies aan ligt, weet ik niet. Waarschijnlijk omdat het verkleinwoord cadeautje wordt gebruikt. Alsof de spreker wil benadrukken hoe vrolijk, vrij en schattig zij (want het is eigenlijk altijd een zij die zoiets zegt) in het leven staat. Brrr.
Bij mijn dochter op school noemen ze complimenten zonnestraaltjes. En als één of andere trainer dat tijdens één of andere cursus zou zeggen zou ik hard gillend wegrennen. Maar van mijn dochter vind ik het natuurlijk schattig. En voor kinderen mag je sommige woorden best concreet uitleggen. "Complimenten zijn zonnestralen omdat je er warm van wordt", heeft ze me uitgelegd op een ochtend terwijl ik haar broodtrommel klaarmaakte.
Diezelfde ochtend rijd ik met een nieuw kapsel naar school. Ik voel me een beetje onzeker. Staat die pony echt wel leuk? Ik loop naar mijn lokaal en word meteen enthousiast begroet door een puistige puber die me vraagt of ik mijn haar geknipt heb. "Staat leuk juf", zegt hij. En hij is niet de enige. De hele dag door regent het complimenten. Ik word er warm van. Inderdaad. Zonnestraaltjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten