Mijn stem

Tien jaar oud was ik toen ik mijn eerste radiootje kreeg. Met opnamefunctie. Een mooi zwart apparaatje. Mijn broertje en ik speelden regelmatig radiootje met elkaar. En met deze radio kon het voor het "echie". We maakten samen een tekst. Oefenden het even. En vervolgens gingen we "on air". Ik drukte het knopje "rec" in en we deden ons stukje. Toen we klaar waren, spoelde ik het bandje snel terug en verwachtingsvol drukte ik op "play". Verbijsterd luisterde ik naar die vreemde krakerige stem die toch echt van mij moest zijn. Hoe kon dat? Mijn broertje klonk normaal. Maar mijn stem leek op die van een oververmoeide heks uit het sprookjesbos.

Totaal teleurgesteld in mijn eigen stem, ging ik op zoek naar mijn vader. Hij stelde me gerust en legde me uit dat je eigen stem altijd anders klinkt als die opgenomen is. Ik geloofde hem een beetje. Maar de lol van het opnemen van radiogesprekjes was er wel een beetje af. Ik kon moeilijk aan mijn eigen vreemde stem wennen. En toen ik ruim 9 jaar later het voice-mailapparaat van mijn ouders insprak en weer die rare stem hoorde, vroeg ik me af of mijn vader wel gelijk had gehad.

Reacties van andere mensen maken me ook niet echt zeker over mijn stem. "Ben je moe", vragen mensen me vaak als ik de telefoon opneem. En sinds ik een opnamefunctie op mijn telefoon heb en heel makkelijk mijn stem kan opnemen weet ik dat mijn stem van nature niet opgewekt klinkt. Ik neig al snel naar wat zeurderig en mijn stem kan vrij monotoon klinken. Live compenseer ik dat altijd met mijn lach. Die wel fantastisch is ;-)

Toch zijn er ook momenten dat ik zeker ben over mijn stem. Ik weet dat ik in de klas op mijn best ben als ik iets moet voorlezen of uitleggen. Dat kan ik goed. En ik heb er een prima stem voor. Mijn monotome stem is dan een voordeel. Hard schreeuwen gaat me minder goed af. Daar is mijn stem niet krachtig genoeg voor. Dat is niet erg. Leerlingen houden niet van geschreeuw en met zwijgen krijg je vaak meer voor elkaar dan met schreeuwen.

Zelf vind ik dat mijn stem uitermate geschikt is voor zingen. En onder douche ben ik er altijd van overtuigd dat ik best aan the Voice mee kan doen. Mijn jongste dochter vindt dat ook. Zij wordt altijd heel vrolijk als ik ga zingen. Mijn lief vindt dat ik een bijzondere zangstem heb. Hij noemt mijn zangstem altijd driestemmig: hard, vals en lelijk.