Lelijk woord

Elk jaar worden er verkiezingen georganiseerd rondom het mooiste woord. Of het meest gebruikte woord. Het meest spraakmakende woord van het jaar. Of het meest foute woord. Maar van een verkiezing van het meest lelijke woord heb ik nog nooit gehoord.

Wat is een lelijk woord? Dat is natuurlijk iets heel persoonlijks. Ik vind heel weinig woorden lelijk. Sommige woorden kan ik niet meer horen omdat ze te vaak gebruikt worden. Vaak zijn dat dezelfde woorden achter elkaar. Weet je wel, weet je niet. Zoiets van. Dus. Eigenlijk. Maar lelijk vind ik die woorden niet. Sommige woorden vind ik heel erg mooi zoals latente en lacune. Maar dat heeft meer met de betekenis te maken dan met de vorm. Ik houd me niet vaak bezig met de vorm van woorden.

Soms gebeurt het dat als ik voor de klas sta en ik een woord op het bord schrijf, ik denk: "Wat wordt dat woord eigenlijk vreemd geschreven. Wat staan die letters vreemd achter elkaar." Zoals bij fiets, appel, boek of eigenlijk elk woord wat je opschrijft en nauwkeurig bestudeert. Maar lelijk vind ik die woorden niet.


Sommige woorden hebben een lelijke betekenis. Ik denk dan aan broekrok, te strakke legging, poepbruin of vleeskleurig. Of een combinatie van die woorden. Maar lelijk vind ik die woorden niet.

Wat ik dan wel lelijke woorden vind? Ik zou het niet weten. De enige lelijke woorden zijn sommige namen. En die vind ik dan lelijk omdat ze zo bijzonder lelijk geschreven zijn.
Zoals Reemont, Meikel, Breijen of  Nens.